σκορντατούρα

η, Ν

μουσ. τροποποίηση τού κουρδίσματος μιας ή περισσότερων χορδών ενός οργάνου, για την καλύτερη προσαρμογή του στην τονικότητα μιας σύνθεσης και την βελτίωση τής τονικότητας ορισμένων εφέ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. scordatura < scordare «ξεκουρδίζω»].